Kiedy wieszam flagę, pamiętam o historii. 2 maja to nie tylko dzień przed świętem 3 Maja, ale także czas, by uczcić nasze barwy narodowe i pamiętać o Polonii.
- Ustanowienie 2 maja jako Dnia Flagi Państwowej miało miejsce w 2004 roku.
- Wybór tej daty łączy się z chęcią przypomnienia o roli Polski i Polaków na arenie międzynarodowej.
- Senat proponował, by tego dnia uczcić Orła Białego, ale Sejm postanowił, że święto będzie należeć do flagi.
- Symboliczne umieszczenie naszych barw na niemieckich symbolach w 1945 roku, podkreśla wagę i siłę symboli narodowych.
Historia naszych barw narodowych to nie tylko lekcja historii, ale przede wszystkim przypomnienie o wartościach, które reprezentują. Biały i czerwony na fladze, które oficjalnie stały się symbolami narodowymi Polski w 1919 roku, są znakiem naszej tożsamości i suwerenności. Uchwalenie ustawy w 1980 roku, która doprecyzowała kwestie związane z barwami narodowymi, dodatkowo umocniło ich znaczenie.
Warto również przypomnieć, że 2 maja to nie tylko moment, kiedy wywieszamy flagę, ale również dzień, w którym pamiętamy o naszych rodakach za granicą. To Dzień Polonii i Polaków za Granicą, co dodatkowo wzmacnia międzynarodowy wymiar tego święta. Nasze flagi, które zdobią okna i balkony, są więc wyrazem szacunku nie tylko dla historii, ale także dla tych, którzy na co dzień są ambasadorami Polski poza jej granicami.
2 maja to także okazja do refleksji nad tym, jak ważne w naszym życiu są symbole i jak wiele mogą one znaczyć. Flaga to nie tylko kolorowy materiał, to przede wszystkim zobowiązanie i pamięć o tych, którzy przez wieki tworzyli naszą historię. Jest to dzień, w którym możemy pokazać naszą jedność i wspólnie celebrować tożsamość narodową, niezależnie od tego, gdzie na świecie się znajdujemy.
Na podst. Urząd Wojewódzki w Gdańsku
